مواد اولیه دارویی
مواد اولیه معدنی، گیاهی، جانوری، مصنوعی و نیمه مصنوعی منشا اصلی داروها را تشکیل می دهند. این مواد به طور کلی به دو گروه مواد اولیه دارویی فعال و غیر فعال طبقه بندی می شوند.
هیدروکلریک اسید و سود سوزآور را به عنوان محبوب ترین مواد اولیه دارویی می شناسند. این مواد شیمیایی اغلب برای تولید داروهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. این دو ماده اولیه دارویی به عنوان تنظیم کننده pH، کاتالیزور واکنش های شیمیایی و کاهش دهنده ها مورد استفاده قرار می گیرند. این مواد اولیه دارویی برای تولید مواد شیمیایی دیگر از جمله ویتامین سی ، پارا آمینوبنزوئیک اسید و سالیسیلیک اسید نیز بکار می روند.
اتصال دهنده های دارویی
اتصال دهنده ها یکی از انواع مواد اولیه دارویی هستند که دارای خاصیت چسبندگی می باشند و برای برقراری اتصال و یکپارچگی مواد تشکیل دهنده داروها مورد استفاده قرار می گیرند. به منظور فشرده سازی قرص ها و افزایش انسجام مواد دارویی اتصال دهنده ها کاربرد دارند. اتصال دهنده به صورت مواد خشک و محلول وجود دارد اما نوع محلول آن عملکرد موثرتری خواهد داشت. در کل اتصال دهنده ها شامل چسب طبیعی و قندها و پلیمر مصنوعی و غیر مصنوعی می باشند.
اتصال دهنده ها به عنوان مواد اولیه دارویی شامل ژلاتین، پلیمرها، گوار، پکتین، آمیلوم، ساکروز، شربت ذرت، گیره، آلژینات سدیم و آلومینیوم منیزیم سیلیکات هستند.
تجزیه کننده های دارویی
تاثیر زیستی داروها به جذب مناسب آن ها وابسته می باشد و برای اینکه دارو به راحتی جذب شود باید در مایعات موجود در دستگاه گوارش حل شود که این کار توسط تجزیه کننده های دارویی صورت می پذیرد. به طور کلی می توان گفت حلالیت هر دارو به میزان حلالیت و سرعت تجزیه بستگی دارد.
به منظور افزایش سرعت اثربخشی داروها به ویژه قرص ها به تجزیه کننده ها نیاز خواهیم داشت. تجزیه کننده ها باعث می شوند تا قرص مصرفی در دستگاه گوارش تخریب شده و به دانه های ریز تبدیل شود. هرچه مواد تجزیه شده ریزتر باشند، سرعت انحلال آن افزایش خواهد یافت. مواد اولیه دارویی تجزیه کننده که در تولید قرص ها مورد استفاده قرار می گیرند شامل ژلاتین، آلژینات سدیم، آمیلوم، گوار، آلژنیک اسید، نشاسته و متیل سلولز هستند.
پر کننده های دارویی
پر کننده های دارویی از دیگر مواد اولیه دارویی هستند که آنها را به عنوان مواد اولیه دارویی غیر فعال می شناسند. این ترکیبات برای افزایش حجم داروها کاربرد دارند. افزایش حجم دارو در برخی مواقع فشرده سازی و یا تولید آن ها را آسان می سازد. مواد اولیه دارویی پر کننده شامل ساکاروم لاکتیک، آمیلوم، کلسیم فسفاز و کلسی کربن هستند. نکته مهم اینکه برخی از پر کننده ها به عنوان اتصال دهنده نیز کاربرد دارند و به طور همزمان به عنوان پرکننده و اتصال دهنده مورد استفاده قرار می گیرند. این مواد اولیه دارویی اغلب دارای اندازه های بزرگ و کروی شکل هستند. این مواد اولیه شامل کلسیم سولفات، آمیلوم، میکرو کریستالین سلولز، کربنات کلسیم، مانیتول، ساکارز، سوربیتول و دکستروز هستند.
روان کننده های دارویی
روان کننده ها از مواد اولیه دارویی هستند که اصطحکاک بین دیواره شربت و لبه قرص را با دارو تا حد زیادی کاهش می دهند. این نوع از مواد اولیه باعث آسان سازی فشرده سازی و بیرون کشیدن دارو می شوند و از چسبیدن دارو به بسته بندی آن جلوگیری خواهند کرد. روان کننده ها با توجه به انحلال در آب به دو گروه محلول در آب و نامحلول در آب طبقه بندی می شوند. انتخاب روان کننده ها به نوع دارو، خواص شیمیایی و فیزیکی آن بستگی دارد. از مهمترین روان کننده ها می توان به اسید بوریک و منیزیم استئارات، تالک، موم، پارافین اشاره کرد.
مواد اولیه دارویی رنگ ها
به منظور پنهان سازی رنگ های دارویی نامطلوب در صنعت داروسازی از رنگ ها به عنوان مواد اولیه دارویی استفاده می شود. همچنین استفاده از رنگ ها باعث می شود تا محصول به راحتی شناسایی شود و ظاهر جذابی پیدا کند. این نوع از مواد اولیه دارویی تاثیر درمانی ندارند و قادر به افزایش پایداری دارو نیستند. البته لازم به ذکر است که رنگ آمیزی نامناسب و نادرست تاثیر قابل توجهی بر روی کیفیت محصول خواهد داشت.
نکته مهم در رابطه با این مواد اولیه این است که در صنعت داروسازی باید مطابق با قانون از آن ها استفاده کرد. اکثر رنگ ها در آب حل می شوند اما برخی از آن ها نیز نامحلول هستند. رنگ های نامحلول خطر تعامل احتمالی با مواد فعال و دیگر مواد افزودنی دارو را تا حد زیادی کاهش می دهد. از مهمترین رنگ های صنعت داروسازی می توان به اریتروسین، آلورا قرمز و تارتازین اشاره نمود.